Skortur á skvísusögum á Íslandi – viðtal við bókaforlagið Angústúru

Angústúra er ungt og upprennandi bókaforlag sem hefur vakið athygli fyrir fallegar bækur sem hafa oftar en ekki lent á metsölulistum bókaútgefenda. Bókaforlagið var stofnað af Maríu Rán Guðjónsdóttur og Þorgerði Öglu Magnúsdóttur á síðasta ári en þær hafa báðar unnið í bókabransanum um árabil. Nafnið Angústúra er fengið úr Múmínálfunum eftir Tove Jansson og er bókaforlagið til húsa í snotru bakhúsi við Grenimel. Þær stöllur hafa hingað til einblínt á vandaðar þýðingar í flokki barnabókmennta og matreiðslubóka en fyrr á þessu ári gáfu þær út skvísusöguna Litla bakaríið við Strandgötu eftir Jenny Colgan í þýðingu Ingunnar Snædal. Óhætt er að segja að sagan hafi slegið í gegn hjá íslenskum lesendum en hún sat í tvær vikur á toppi metsölulista Eymundsson og var einnig mest selda bókin á metsölulista Félags íslenskra bókaútgefenda í maí.

Hvernig bókaforlag er Angústúra?

Bókaforlagið Angústúra gefur út fallegar og áhugaverðar bækur fyrir fólk á öllum aldri þ.e. það besta í hverjum flokki fagurbókmennta, svokallaðra afþreyingarbókmennta og handbóka. Við leggjum mikla áherslu á að vanda til verka hvað varðar innihald, hönnun og prentun og reynum eftir bestu getu að nota umhverfisvænan pappír (FSC) í bækurnar okkar.

Við viljum horfa lengra út í heim í leit að áhugaverðum sögum en oft tíðkast hér á landi og færa íslenskum lesendum heiminn heim. Markmiðið er að innan fárra ára verði vörumerkið Angústúra þekkt fyrir forvitnilegar og vandaðar bækur og sífellt fleiri fylgist með útgáfu forlagsins.

Hvað heillar ykkur hönnunarlega séð?

Hönnun bóka skiptir okkur miklu máli og vinnum við með íslenskum hönnuðum í fremstu röð. Það skiptir miklu máli að hönnun bókar endurspegli innihald hennar, miðli réttum upplýsingum til tilvonandi lesanda.

Skiptið þið alltaf við sömu prentsmiðjuna?

Nei, við skiptum við nokkrar prentsmiðjur. Þær hafa margar hverjar sína sérstöðu og því fáum við tilboð úr nokkrum áttum til að bera saman.

Það hefur ekki farið mikið fyrir útgáfu á skvísu- og ástarsögum á Íslandi að undanförnu en svo virðist sem áherslan hafi verið lögð á glæpasögur. Er skvísusögugreinin hætt að vera eins vinsæl og hún var eða hver er skýringin að ykkar mati?

Við viljum halda því fram að svokallaðar skvísubækur eða „feel good” bækur hafi vantað á markaðinn upp á síðkastið og viðtökurnar á Litla Bakaríinu við Strandgötu sýna að eftirspurn er eftir slíkum bókum í flóruna. Hún sat í tvær vikur á toppi metsölulista Eymundsson og var einnig mest selda bókin í maí á metsölulista Félags íslenskra bókaútgefenda. Bókin er vel skrifuð, myndræn, skemmtileg og notaleg – hin fullkomna bók í fríið. Við stefnum að því að gefa út aðra bók eftir Jenny Colgan í haust, það er ómögulegt að láta aðdáendur hennar bíða of lengi.

Bókarkápa Litla bakaríið við Strandgötu er sérstaklega falleg og litrík. Er þetta það sem koma skal í skvísusöguflokknum eða er þetta sérkenni Jenny Colgan?

Þetta útlit er á bókum Jenny Colgan, en sjálfsagt má finna svipaðan stíl á bókakápum annarra höfunda. Okkur fannst þessi upprunalega kápa miðla innihaldi sögunnar vel og gefa réttu skilaboðin um hvers konar sögu væri að ræða. Ekki hafa þó allir erlendir útgefendur hennar farið sömu leið.

Heldur það kostnaði í skefjum að nota upprunalega útlitið?

Þegar okkur finnst upprunalegar kápur henta fullkomlega fyrir íslenskan markað munum við halda okkur við þær. Hins vegar munum við líka vinna með íslenskum hönnuðum að hönnun nýrra kápa. Við bjóðum til dæmis upp á bækur í áskrift, vandaðar þýðingar á fagurbókmenntum frá fjarlægum menningarheimum og er hönnun þess bókaflokks í höndum Snæfríðar Þorsteinsdóttur. Það er ekki endilega ódýrara að kaupa upprunalegar kápur.

Bókaáskriftin sem þið bjóðið upp á er nýr og spennandi kostur fyrir lesendur. Eru titlar gefnir upp fyrirfram eða eiga þeir að koma á óvart?

Við köllum þetta Bækur í áskrift og einkunnarorðin eru „Fáðu heiminn heim!”. Þetta verða fjögur áhugaverð skáldverk á ári, vandaðar þýðingar í fallegri útgáfu. Sögurnar gerast í ólíkum menningarheimum þ.e. Mið- og Suður-Ameríku, Miðausturlöndum, Austurlöndum fjær, arabíska málsvæðinu og Afríku. Allar hafa þær vakið eftirtekt víða um heim og verið þýddar á mörg tungumál. Fyrsta bókin berst lesendum í júní. Það er Veisla í greninu eftir einn athyglisverðasta höfund samtímans, mexíkóska rithöfundinn Juan Pablo Villalobos en hún er í þýðingu Maríu Ránar Guðjónsdóttur. Í haust kemur svo út stórmerkileg ævisaga kínverska rithöfundarins og kvikmyndagerðarkonunnar Xiaolu Guo í þýðingu Ingunnar Snædal.

Ég vil þakka þeim Maríu Rán og Þorgerði Öglu kærlega fyrir viðtalið. Unnendur skvísusögunnar þurfa sannarlega ekki að örvænta þar sem bókaforlagið Angústúra stefnir á frekari útgáfu á íslenskum þýðingum en nokkur vöntun hefur verið á slíkum bókum upp á síðkastið. Þó bókaforlagið sé ungt að árum ríkir þar mikill metnaður fyrir vandaðri bókaútgáfu og margir spennandi titlar væntanlegir. Bækur Angústúru hafa oftar en ekki setið á metsölulistum en það sannar hið margkveðna að „margur er knár þótt hann smár”.

Um höfundinn

Eyrún Lóa Eiríksdóttir

Meistaranemi í almennri bókmenntafræði og hagnýtri ritstjórn og útgáfu.

[fblike]

Deila