Um höfundinn
Ármann Jakobsson

Ármann Jakobsson

Ármann Jakobsson er prófessor í íslenskum bókmenntum fyrri alda. Sjá nánar

Charybdis og Scylla
Charybdis og Scylla

[container]
(varúð: líklega ekki mjög uppbyggilegt)

Áður en lengra er haldið er rétt að taka fram að ég er hlynntur ritrýni. Ég tel að hún auki fagmennsku og hafi almennt þau áhrif að góðar greinar verði betri. Það breytir ekki hinu að það felast hættur í ritrýni. Þá meina ég ekki sértæk vandamál eins og smæð hins íslenska fræðasamfélags heldur enn heitari víti að varast, Scylla og Charybdis jafnvel.

Á eftir fylgja fjórar dæmisögur til umhugsunar. Þess ber að geta að mörgum ritrýnum þykja dæmisögur óviðeigandi í fræðilegum greinum. Hefði ritrýni verið höfð við lyki greininni líklega hér.

texti úr grein  1. Um daginn sat ég og las grein Adornos og Horkheimers um menningariðnaðinn. Skyndilega hugsaði ég: hefði þessi grein birst í ritrýndu tímariti? Hún er full af digurbarkalegum fullyrðingum, tilvísanir eru fáar og efni greinarinnar er miklu fjölbreyttara en ritrýnum líkar venjulega; jafnvel vaðið úr einu í annað. Samt þykir greinin grundvallarrit í hugvísindum. Getur verið að ritrýnin sé aðeins fyrir meðalmenn? Er enginn lengur eftir í hugvísindum nema dvergar á herðum risa?

Michel Foucault við lestur
Michel Foucault við lestur

2. Skömmu síðar las ég bók Foucaults um tilurð sjúkrahúsa og ég sá fyrir mér að Foucault væri nemandi á hugvísindasviði sem skrifaði eitthvað þessu líkt en fengi þetta svar frá kennara sínum: það er engin teoría í þessari ritgerð. Því að það stappar nærri ef teoría merkir: kenningar annarra. Hann notaði eigin kenningar í staðinn. Það þykir mörgum ritrýnum ekki til eftirbreytni. Getur verið að aðeins dauðir heimspekingar megi hugsa sjálfir?

3. Daginn eftir fékk ég ritrýni í hendur. Margar góðar athugasemdir þar en aðallega lagði ritrýnirinn til að ég drægi til baka ýmis öfgafull sjónarmið og færði mig nær sjónarmiðum annarra. Þetta gera ritrýnar oft. En er það gott? Eiginlega fannst mér þegar ég las þetta að hin öfgafullu sjónarmið væru helsta nýjung greinarinnar og án þeirra yrði hún jafnvel frekar … klén. Býr ritrýnin til miðjumoð? Er það hlutverk hennar að láta sjónarmið fræðimanna renna saman í eitt stórt sáttahaf?

Texti úr grein4. Rétt á eftir sendi ég sjálfur frá mér ritrýni. Ég var ósammála greininni. Mitt framlag var að greinarhöfundur spyrði allt annarra spurninga, skilgreindi hluti á gerólíkan hátt og drægi upp gagnstæða mynd við þá sem hann vildi. Þetta neyddist ég til að segja vegna þess að þessi voru mín heiðarlegu viðbrögð en ég get ekki sagt að ég hafi gert þetta með fyllilega  góðri samvisku. Höfundurinn nálgaðist hlutina á sinn hátt og þó að mér fyndust spurningar hans ekki þær áhugaverðustu sem hefði mátt spyrja þá get ég ekki verið þess fullviss að hugvísindin séu ríkari án þeirra. Ég lagði ekki til að greininni yrði hafnað og ekki heldur að hún yrði endurskoðuð; aðeins að höfundurinn læsi athugasemdir mínar og hugleiddi þær. Ég veit ekki nema þetta sé það besta sem trúlaus ritrýnir
getur gert. En hitt veit ég að annað hvort var þetta vel flott eða einstaklega lélegt af mér.

Ritrýnir bæði líklega um niðurstöðu. Hún gæti verið sú að ritrýni ráði vel við meðalgóðar greinar og lélegar en ef til vill ekki við framsæknustu og óvæntustu skrif hugvísindamanna – ekki er það traustvekjandi niðurstaða. Eða að hún fái höfunda til að segja eitthvað annað en þá langar til – ekki er það mjög traustvekjandi heldur. Kannski er besta niðurstaðan sú að ritrýni geti verið gagnleg en hún krefjist mjög mikils af báðum aðilum. Þá er spurningin hvort þeir hafa tíma, löngun og hæfileika til að standa undir þeim kröfum.

Athugasemdir ritrýnis: Greinin er full af grófum einföldunum; fullyrðingar eru ekki rökstuddar nægilega og allar tilvísanir vantar. Stíllinn er leiðinlega sjálfhverfur. Líkingamál er nykrað og óviðeigandi. Niðurstöður eru óljósar og ekki í samræmi við ríkjandi sjónarmið í fræðunum. Titli þarf að breyta. Einnig lokaorðum.
[/container]


Comments

2 responses to “Um ritrýni”

  1. Gunnþórunn Avatar
    Gunnþórunn

    Ritrýni getur orðið teknókratísk, formalísk og stöðluð. En þá má segja ‘við erum öll ritrýnar’. Björgum sjálfum okkur frá miðjumoðinu.

  2. Mig minnir endilega að Foucault hafi verið látinn hætta í Uppsalaháskóla vegna þess að hann fór ekki að ráðum og venjum. Kannski voru þó ástæðurnar aðrar. En þetta er góður og yfirvegaður pistill og mjög þörf ábending

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *